تابستان 89 [8] |  بهار 89 [4] |  زمستان 88 [16] |  پاییز 88 [10] |  تابستان 88 [4] |  بهار 88 [5] |  زمستان 87 [9] |  پاییز 87 [9] |  تابستان 87 [11] |  بهار 87 [18] |  زمستان 86 [9] |  پاییز 86 [5] |  تابستان 86 [11] |  بهار 86 [8] |  زمستان 85 [26] |  پاییز 85 [17] |  تابستان 85 [24] |  بهار 85 [21] |  زمستان 84 [24] |  پاییز 89 [8] |  زمستان 89 [7] |  بهار 90 [10] |  تابستان 90 [1] |  بهار 91 [2] |  تابستان 91 [2] |  پاییز 91 [1] |  پاییز 92 [6] |  زمستان 91 [1] |  زمستان 92 [1] | 

مذهبی اسلامی (مداحی های جدید) + مذهبی اسلامی (فیلم و صوت اسلامی) + مذهبی اسلامی (بانک فیلم و صوت اسلامی 2) + خاکریز + دلگویه های غلامعلی مجاهد + غربتکده + دوست اختصاصی + حزب الله + روایت نامه + عشق و مشق + سیمرغ قاف + یا علی جان مددی + شکوفه نرگس + تشنه معرفت + دنیای سه خواهر + عبد زیر صفر + شیعه شناسی + مجله ینترنتی قرآن + کلرجی من + یک آرزو + نغمه های بندگی + لیلة القدر + ?Who + پیامبر اعظم + هیئت منتظرین + دیار رنج + وب نامه + باران عدل + طلبه ای از نسل سوم + محفل یاران + هیئات جوانان عاشوریی + عطشان + به یاد او + حرفهی جوانی + دفتر یادداشت + پشت خطی + معراج + مجنون الحسین + غم دوست + آفاق + صبح ظهور + محبوب + آدینه + شب رو + تشنه + ...


تمامی کسانی که به "بی معرفت" لینک داده اند می توانند از طریق  پیغام خصوصی به من اطلاع دهند تا به منظور قدردانی، لینک آنها در این بخش قرار بگیرد.

یکشنبه 88 شهریور 29

« از خانه برون شوید... درهای رحمت را ببندید.. شیاطین را از بند رها کنید.. »
دسته دسته مردمان خارج شدند.. گرم عیش و نوش و گفتگو از درها برون رفتند..

از خودش می پرسد: « او که بود که چنین گفت.. آیا درست شنیده ام؟!! »
و براستی صدای که بود؟!  چه کسی جرات پیدا کرده بنده ای را که میهمان آن میزبان ذوالقدر بوده.. از میهمانی اش بیرون کند؟!!!

گفتند: « میزبان میهمانی را تمام کرده.. بروید.. »

لرزه بر اندامش افتاد.. سرمای اضطراب به جانش افتاد..
           « نفس هایم تسبیح شده و خوابم عبادت.. نمازم مقبول و دعایم مستجاب.. به کدامین گناه می خواهند اینها را بگیرند؟! »

اشک بر گونه اش نشست..
           « اگر فقیر بودیم و عطا کرد.. می دانم.. کرم کرد.. ولی اما... کریم که داده را پس نمی گیرد!! می دانم تو کریمی.. می دانم.. »

زمین و زمان را بهم دوخت که نمی روم.. نمی روم..
دست و پایش را گرفتند و خواستند ببرند.. که ناگاه کسی در گوشش خواند «ما هکذا الظن بک..» !!

خواست که از در برود.. دیگری گفت: «حق می فرماید.. انا عند ظن عبدی.. برو بنده ی خدا.. »

این را که گفت.. بنده آرام شد.. در و درگاه را بوسید و آرام برون رفت..

چندی گذشت..

فرشتگان از حال و احوالش پرسیدند.. بزرگشان گفت: « در میهمانی بزرگتری، نزد حق متنعم است!! »

کلمات کلیدی : احادیث قدسی، مناجات، رمضان

ارسال لینک :

جمعه 86 اردیبهشت 28

در جلد چهارم کنزالفوائد از حضرت رسول (ص) نقل شده است که حضرت فرمود: خداوند به ملائکه اش امر فرموده: وقتی بنده ای قصد انجام کار نیکی را کرد، آن عمل را در نامه اعمالش بنویسید و اگر آنرا انجام داد، ده برابر حسنه برایش بنویسید و وقتی بنده ام قصد گناهی کرد، مادامی که آنرا انجام نداده چیزی ننویسید؛ اگر انجام داد فقط بک گناه برایش بنویسید و اگر منصرف شد برایش ثواب بنویسید!

کلمات کلیدی : احادیث قدسی

ارسال لینک :

سه شنبه 85 تیر 20

شیخ ابو علی حسن بن محمد بن حسن طوسی از پدرش از شیخ مفید از ابوطیب حسین بن علی بن محمد مقری از یعقوب بن اسحاق از عمرو بن عاصم از معمر بن سلیمان از پدرش از ابوعثمان نهدی از جندب غفاری از حضرت رسول (ص) نقل کرده که حضرت فرمود:

مردی گفت: خداوند فلان شخص را نمی بخشد. خداوند به من وحی فرمود: که بگو چه کسی از جانب من می گوید من فلان شخص را نمی بخشم؟ من او را بواسطه سخن این شخص که گفت او را نمی بخشم، بخشیدم و همه گناهان گذشته اش را از نامه اعمالش محو کردم.

میگویم: نبخشیدن از خصلت های خداوندی نیست که نام خود را "غفّار" نهاده است! این تنها نمونه بسیار بسیار کوچکی از آن است! وقتی درک کردی که ذات حق تعالی چقدر بر بنده های خود محبت دارد، آنوقت است که حتی چیزهایی را  درک خواهی کرد که حقیر از گفتن آنها در اینجا خود را منع می کنم...
و تنها آنوقت است که سیطره حب خداوند بر تمام خصلت هایش را درک خواهی کرد! حتی بر غضبش... والسلام

منبع: احادیث قدسی، ص 316، ح 315

یا علی

کلمات کلیدی : احادیث قدسی

ارسال لینک :

سه شنبه 84 بهمن 11

من عشقنی عشقته و من عشقته قتلته و ....
هر که عاشق من شود من نیز عاشق او می شوم و هر که من عاشق او شوم او را خواهم کشت و هرکه من او را بکشم دیه ی او بر گردن من است و هرکسی دیه اش بر گردن من باشد پس خود من دیه ی او هستم!
خودت به او دل می دهی و خودت دل از او می بری و آنگاه دلبرده را جان می ستانی و در آغوش می کشی!
خودت می آوری و می بریش!
هان! انسان را بگو... غرق در دنیای خود است! حال آنکه کسی چشم به راه اوست و سالها منتظر او می ماند که مگر روزی چشم خود را باز کند و او را ببیند! عشقش را درک کند... چه بگویم؟
عبد را بگو! تصور می کند که او منتظر است...  او، عاشق است...   او، التماس معبود می کند...
از آشوب دل معبود خبر ندارد... از خون دل خالق خویش غافل است!...
این است که به موسای خود می گویی : ای موسی! گاه مدتها منتظر بنده ی گنهکارم می مانم که از گناه خویش توبه کند و دوباره به آغوش من بازگردد و آنگاه که توبه کرد من تمام گناهان او را ببخشم و جای آنها برای او حسنه بنویسم!
الهی من خود را "بی معرفت" لقب دادم. آنرا از من بپذیر و این نام را در لوح محفوظ خود در عرش بنویس! که مرا معرفتی و مرامی می بایست می بود که نبود!

یا زهرا

کلمات کلیدی : احادیث قدسی

ارسال لینک :